Ayrılığın gözleri
Sel, dağları duman
Bir çoban kavalıdır yüreğimde Ağlayan her gece
Sesimde fasılasız figanlar
Göğsümde kırık karanfil feryadı
Korlar akarken dilimden
Sessizce ölüyor sözcükler Dudağımda
Yağmur iniltileri sarıyor her Yerimi
Kefensiz kalıyor şiirler
Yabani otlar fışkırıyor bahçemde
Ateşler yakıyor gülümü, Gülşenimi
Küsüyor dalında bülbül
Sesinde bin ah-ı figan
Gönlünde gam-ı hazan
Sonbahar olmasa da
Yaprağını döküyor hayat
Gel ey yüreğimin bahar goncası
Gelinciklerle gel gönül bahçeme
Kan rengi karanfillerle gel
Özlemlerimle, hasretimle Yalnızım işte
Yürek yangınlarındayım anla